@misc{Mielcarek_Jarosław_Target_2017,
 author={Mielcarek, Jarosław},
 identifier={DOI: 10.15611/pn.2017.472.23},
 year={2017},
 rights={Pewne prawa zastrzeżone na rzecz Autorów i Wydawcy},
 description={Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu = Research Papers of Wrocław University of Economics; 2017; Nr 472; s. 236-251},
 publisher={Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu},
 language={pol},
 abstract={Celem artykułu było wypełnienie luki w rachunku kosztów docelowych, polegającej na braku etapu wyboru wariantu inwestycyjnego. Stwierdzono, że maksymalna wartość nakładów inwestycyjnych jest liniową funkcją malejącą jednostkowych kosztów dopuszczalnych. Jeżeli planowany jednostkowy koszt własny sprzedaży bez amortyzacji jest wyższy od jednostkowego kosztu dopuszczalnego, to można znaleźć za pomocą funkcji nakładu inwestycyjnego nowy wariant inwestycyjny, w którym koszt planowany stanie się równy kosztowi dopuszczalnemu. Jeżeli planowany jednostkowy koszt własny sprzedaży bez amortyzacji jest liniową funkcją malejącą nakładów inwestycyjnych, to punkt przecięcia się tej funkcji z funkcją jednostkowego kosztu dopuszczalnego wyznacza wariant inwestycyjny z minimalnym nakładem inwestycyjnym, dla którego są jeszcze spełnione dla najniższych wartości dyskontowe kryteria akceptacji przedsięwzięcia inwestycyjnego},
 title={Target costing a wybór wariantu inwestycyjnego},
 type={artykuł},
 keywords={jednostkowy koszt dopuszczalny, planowany jednostkowy koszt własny sprzedaży bez amortyzacji, minimalna stopa rentowności EBITDA, model strategiczny przedsiębiorstwa, wariant inwestycyjny, funkcja nakładów inwestycyjnych},
}