@misc{Święcka_Ewa_W_2018,
 author={Święcka, Ewa},
 contributor={Łużyniecka, Ewa. Redakcja},
 identifier={DOI: 10.5277/arc180404},
 year={2018},
 rights={Wszystkie prawa zastrzeżone (Copyright)},
 description={Architectus : Pismo Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, 2018, nr 4 (56), s. 43-52},
 publisher={Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej},
 language={eng},
 language={pol},
 abstract={W artykule przedstawiono problemy związane z należącym do procesu badań powierzchni architektonicznych odsłanianiem malowideł ściennych. Omówiono też sposób przygotowywania w przeszłości wtórnych powłok przed nanoszeniem kolejnych dekoracji oraz podstawowe zasady postępowania konserwatorskiego. Warstwy stratygraficzne malarstwa ściennego stanowią: murowane podłoże, tynki, pobiały i warstwy barwne. Nie zawsze zdejmowane są wszystkie wtórne nawarstwienia z całej powierzchni oryginalnej dekoracji, czasami wykonuje się jedynie niewielkie odkrywki. Zdejmowanie przemalowań jest prowadzone w ramach prac konserwatorskich, dlatego duża część rozstrzygnięć należy do specjalistów z tej dziedziny. W przeszłości konserwatorzy odsłaniali zwykle w całości zachowaną warstwę najstarszą; późniejsze były po prostu tracone. Dziś istnieje wiele metod konserwacji i sposobów ekspozycji, aby ocalić malowidła pochodzące z kilku okresów historycznych, stworzone na tej samej ścianie. Różne sposoby i formy ich ekspozycji pokazano w artykule na fotografiach. Należy podkreślić, że jednoczesna prezentacja malowideł pochodzących z kilku okresów to głównie kwestia estetyczna. Nie wolno też zapominać, że dekoracja malarska nie tylko jest dziełem sztuki, ale stanowi dokument losów historycznej budowli.},
 title={W pogoni za oryginałem – palimpsest w malarstwie ściennym. Eksponowanie odkrywek},
 type={artykuł},
 keywords={architektura, czasopisma, malarstwo ścienne, konserwacja, autentyzm, stratygrafia, palimpsest},
}